Arbeid, crypto en kapitaal
Je kinderen naar school brengen of nog even een afzakkertje in het café halen is de laatste jaren een kwestie van goed plannen. Er staat misschien weer geen leraar voor de klas en dan moet je maar thuis kunnen werken. Het café sluit al om tien uur wegens gebrek aan personeel. Voor je een winkel binnenstapt zie je eerst een reclamebord met gesmeek om personeel, niet om jou binnen te lokken als klant.
Waar zijn ze gebleven, al die mensen die vroeger voor de klas stonden, in de kroeg, in de winkel? Een flink deel van hen is gepensioneerd, de vergrijzing rolt in grote golven over de arbeidsmarkt heen. De mensen die rücksichtslos zijn ontslagen tijdens de lockdowns werken inmiddels bij de test- en prikstraten van de GGD, die zo verstandig is om ze niet meteen te ontslaan na een coronapiek. Een deel van de horecamedewerkers is ‘in de crypto’ gegaan. Want waarom zou je je eigenlijk in het zweet werken in een uitspanning als je met een beetje slim handelen geld kan verdienen met crypto?
Er zijn vitale veertigers en vijftigers die op tijd een huis hebben gekocht dat inmiddels drie keer over de kop is gegaan, een zeer lage hypotheek hebben en een erfenisje kregen. Ze hoeven niet meer fulltime te werken om toch een prettig leven te hebben. Je gaat echt niet vijf dagen voor een klas stuiterende kinderen staan als je ook in de tuin rozen kan snoeien en kersen kan oogsten.
Hogere lonen en lagere belastingen
Zelfs het rechtse kabinet dat we nu hebben wil de lagere lonen fors verhogen. Zou het helpen om de belasting op arbeid te verlagen en de lonen flink te verhogen? Dat moet natuurlijk sowieso om de inflatie en de gestegen energiekosten te kunnen bijbenen als werkende. Maar zou het ook helpen om mensen weer tot meer werk te verleiden? Dat is de vraag. Als je van één à twee dagen werk prima kan leven omdat je huis afbetaald is, of als je veel meer kan verdienen met crypto of anderszins gokken met geld, dan helpen een paar honderd euro per maand niet echt.
Werk weer laten lonen en aantrekkelijker maken, en zorgen dat flexibiliteit alleen betekent dat de werknemer zelf werktijden en werkplekken kan bepalen, dat helpt misschien. Want als je eenmaal aan de vrijheid geroken hebt ga je niet snel terug in het harnas van vijf dagen negen tot vijf werken tussen vier muren met slechte koffie.
It’s the taxes, stupid
Alleen maar pleiten voor lagere belastingen is natuurlijk wel erg makkelijk. We willen ook een verzorgingsstaat, goed onderhouden wegen, zuiver drinkwater, onderwijs, genoeg blauw op straat en noem zo maar wat op. De overheid heeft hier geld voor nodig, en als er minder belasting op arbeid binnen komt, moet er meer belasting op vermogen binnenkomen.
Verhogen van de lonen, verlagen van de belasting op arbeid en verhogen van de belasting op kapitaal -en dus ook op huizenbezit-, het helpt hopelijk een beetje om meer mensen weer de arbeidsmarkt op te krijgen.
We zeggen het nog éen keer tegen de mensen die amechtig hun armen beschermend rondom hun kapitaal en huis houden: als je wilt dat nu iemand koffie voor je maakt en later iemand je billen wast dan moet de belasting op kapitaal omhoog en die op arbeid naar beneden.
12 juli 2022
